- deyinmə
- отглаг. сущ. от deyinmək.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
deyinmə — «Deyinmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
deyinmək — f. Narazılığını bildirərək danışmaq, söylənmək, şikayətlənmək. <Tanya:> İndi yenə də İvanov gələr, başlar deyinməyə ki, laboratoriyada oxuyurlar. C. C.. . . Həpirin hirsi soyumadı. O öz özünə deyinirdi. . M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
deyindirmək — icb. Deyinməyə məcbur etmək, deyinməsinə səbəb olmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qurdu-qurdu — is. dan. Həyəcan, yaxud narazılıq əlaməti olaraq gizli danışma, deyinmə, qeybət etmə. Qurdu qurduya düşmək – həyəcan, yaxud narazılıq əlaməti olaraq gizli danışmaq, deyinmək, qeybət etmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
azaylammax — I (Cəbrayıl, Zəngilan) öz özünə deyinmək, şikayətlənmək. – Genə nə azaylannersaη, no:luf sq: (Zəngilan) II (Meğri) tənbəlləşmək, tənbəllik etmək. – Ta:rının ver günü azaylenerəm Mığrıya getməyə III (Çənbərək) yuxuda sayıqlamaq. – Keçəmən Mühəmmət … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ediləməx’ — (Basarkeçər) deyinmək … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ətməx’ — I (Çənbərək) görünmək. – Dadaşın niyə ətmirdi bir həfdədi II (Cəbrayıl, Füzuli) 1. cavab qaytarmaq 2. deyinmək III (Çənbərək) atmaq, qalxıbdüşmək. – Çopanı qoruxçu oxartana vuruf kun, indi boşu ətir … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
hö:simək — (Bakı, Salyan) deyinmək, şikayətlənmək. – Hacağa sə:n dalucan hö: si:rdi (Bakı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kümüldənməx’ — (Tovuz) öz özünə deyinmək … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
quduqudulux — (Tovuz) deyingənlik ◊ Quduqudulux eləməx’ – deyinmək, deyingənlik etmək. – Ayə, niyə quduquduluğ eli:rsən? … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
mırtdamax — I (Şərur) çirklənmək II (Cəbrayıl) deyinmək. – Ə:, orda nə mırtdıyırsan? … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti